Bouw Woordenboek

Ankers zijn metalen of kunststof elementen die in de bouw worden gebruikt om bouwdelen stevig aan elkaar of aan een ondergrond te bevestigen voor stabiliteit en draagkracht.

Een ankerschot is een schot dat in de grond wordt geplaatst en dient als bevestigingspunt voor een anker.

Een ankerstaaf is een stalen of metalen staaf die wordt gebruikt als verankeringselement om bouwconstructies te verbinden of te stabiliseren, met name in grond of beton.

Een ankerstang is een metalen bevestigingsmiddel, vaak voorzien van schroefdraad over de volledige lengte, dat gebruikt wordt om constructies of objecten stevig te verankeren in materialen zoals beton, metselwerk of hout.

Ankerstaven zijn staven, vaak van metaal, die worden gebruikt om constructie-elementen te verbinden of te verankeren, bijvoorbeeld om trekkrachten op te vangen of delen aan elkaar te koppelen.

Een ankerstut is een constructiedeel dat stabiliteit biedt aan bouwwerken, zoals gevels, door verankering aan andere dragende elementen.

Een ankersysteem is een constructief element dat bouwdelen of constructies stevig verbindt met een ondergrond of dragende structuur, zoals beton, metselwerk of staal.

Een ankerverbinding is een constructieve bevestigingsmethode in de bouw waarbij bouwelementen, zoals staal, beton of hout, met behulp van ankers stevig aan elkaar of aan een ondergrond worden gekoppeld om krachten over te dragen en stabiliteit te waarborgen.

Een annex is bouwkundig gezien een bijgebouw dat verbonden is met, maar onderscheiden van het hoofdgebouw.

De annulus, meervoud annuli, zijn de ringen die zich bevinden in de hals van een Dorisch kapiteel, tussen de echinus en het hypotrachelion.

Anodiseren is een elektrochemisch proces waarbij een kunstmatige oxidelaag wordt gevormd op het oppervlak van metalen, voornamelijk aluminium, ter verbetering van de corrosiebestendigheid, slijtvastheid en esthetische kenmerken.

Anodiseren, ook bekend als eloxeren, is een elektrochemisch proces waarbij een beschermende oxidelaag wordt gevormd op het oppervlak van metalen, voornamelijk aluminium en diens legeringen, ter verbetering van eigenschappen zoals corrosie- en slijtvastheid en esthetiek.