Bouw Woordenboek

Arbo is de afkorting van arbeidsomstandigheden en omvat wetten, richtlijnen en maatregelen gericht op veilige en gezonde werkomstandigheden.

Arbo-regelgeving omvat wetten, besluiten en regelingen die gericht zijn op het waarborgen van gezonde en veilige arbeidsomstandigheden en het voorkomen van arbeidsgerelateerde ziekte en arbeidsongeschiktheid.

Arbobeleid omvat de maatregelen en het beleid van een werkgever om de veiligheid en gezondheid van werknemers op de werkvloer te waarborgen, conform de Arbeidsomstandighedenwet (Arbowet).

Een arbocatalogus is een document waarin werkgevers en werknemers binnen een specifieke sector afspraken vastleggen over hoe zij voldoen aan de doelvoorschriften voor veilig en gezond werken uit de Arbowet.

Een arbodienst is een organisatie die werkgevers ondersteunt bij het opstellen en uitvoeren van beleid gericht op goede arbeidsomstandigheden, gezondheid, veiligheid en welzijn van werknemers, conform de Arbowet.

Arbouw was een kennis- en adviesinstituut in Nederland, opgericht door werkgevers- en werknemersorganisaties, gericht op het verbeteren van arbeidsomstandigheden en het verminderen van ziekteverzuim in de bouwnijverheid.

De Arbowet, voluit Arbeidsomstandighedenwet, is de Nederlandse wet die regels bevat voor werkgevers en werknemers om de gezondheid, veiligheid en het welzijn op het werk te bevorderen.

Een constructieve boogvorm die wordt gebruikt om een opening te overspannen of als decoratief element in de architectuur.

Een monumentale boog (of poort) die oorspronkelijk werd opgericht in de Romeinse tijd ter herdenking van triomftochten en belangrijke overwinningen, maar ook voor andere gedenkwaardige feiten.

Een arcade is een reeks van achtereenvolgende bogen die rusten op kolommen of pijlers en samen een bogengalerij vormen.

Een arched beam is een gebogen draagbalk die zowel verticale als horizontale belastingen kan opnemen, vaak gebruikt om esthetische en structurele voordelen te combineren.

Archeologische akkers, ook wel 'Celtic Fields' of raatakkers genoemd, zijn prehistorische akkersystemen gekenmerkt door kleine, onregelmatige velden, vaak omgeven door lage aarden walletjes of greppels.