Bouw Woordenboek

De bebouwde oppervlakte is de projectie op grondniveau van alle bovengrondse bouwdelen van een bouwwerk, gemeten aan de buitenkant, waarbij overstekken en uitbouwen doorgaans worden meegerekend.

Bebouwingsdichtheid geeft de mate van bebouwing binnen een gebied weer, vaak uitgedrukt als een verhouding van bebouwd oppervlak ten opzichte van het totale landoppervlak of als bruto vloeroppervlakte (BVO) ten opzichte van het terreinoppervlak.

Het bebouwingspercentage geeft aan welk deel van een perceel bebouwd mag worden, uitgedrukt als een percentage van de totale oppervlakte van het perceel of bouwperceel.

De bedding kan verwijzen naar de grondslag of het onderlichaam voor zware constructies zoals wegen, spoorwegen en zware werktuigen, of naar een vrij losse laag waarin een harder materiaal wordt geplaatst, zoals tegels in zand.

De beddingsconstante is een maat voor de stijfheid of draagkracht van de ondergrond en geeft de verhouding weer tussen de verticale belasting op een oppervlak en de daaruit voortvloeiende zakking.

De bedekking, vaak aangeduid als dakbedekking, is de buitenste laag van een dak of constructie die dient als bescherming tegen weersinvloeden zoals regen, sneeuw, wind, hitte en zonlicht.

Een bedieningscabine is een afgesloten ruimte van waaruit een machinist machines, installaties of technische systemen bestuurt, zoals kranen of industriële installaties.

Een bedradingsschema is een technische tekening die de elektrische verbindingen en componenten in een elektrische installatie grafisch weergeeft door middel van symbolen en lijnen.

Een bedrijfscampus is een geografische concentratie van gebouwen en faciliteiten, gericht op het huisvesten van bedrijven, vaak met een focus op R&D of technologie gedreven activiteiten, waarbij samenwerking en innovatie worden gestimuleerd.

Een bedrijfsgebouw is een gebouw dat bedoeld is voor bedrijfsmatige activiteiten.

Een beek is een natuurlijke, smalle waterloop die doorgaans ondiep is en afwatert op een groter waterlichaam, zoals een rivier of meer.

In de architectuur verwijst beeldcompositie naar de weloverwogen ordening van bouwmassa's en volumes, waarbij rekening wordt gehouden met het spel van licht en schaduw om een visueel aantrekkelijk geheel te creëren.