Bouw Woordenboek

Een berghut is een eenvoudig onderkomen in bergachtig gebied, bedoeld als schuilplaats of logies voor wandelaars en alpinisten.

Een berging is een afsluitbare bergruimte of bijgebouw, bedoeld voor opslag, dat zich op hetzelfde perceel bevindt als het hoofdgebouw en daarmee functioneel verbonden is.

Een bergruimte is een ruimte die primair bedoeld is voor opslag en bouwkundig zodanig is uitgevoerd dat deze slechts geschikt is als bergruimte.

Beriepeling is een type gevelbekleding of wandafwerking waarbij houten planken of latten, zowel verticaal als horizontaal, worden aangebracht.

Berkenhout is een hardhoutsoort afkomstig van de berk (Betula) en staat bekend om zijn lichte kleur en fijne nerf.

Een berkoen is een dwarsbalk die aan weerszijden van een steekgewelf (ook wel steekkap genoemd) wordt geplaatst.

Hendrik Petrus Berlage (1856-1934) was een invloedrijke Nederlandse architect en stedenbouwkundige die wordt beschouwd als de grondlegger van de moderne architectuur in Nederland.

Berlijns blauw, ook bekend als Pruisisch blauw, is een synthetisch anorganisch pigment met een intense blauwe kleur, gebruikt in verven, lakken en lazuurverf.

Een berlinerwand is een grondkerende constructie die bestaat uit verticaal geplaatste stalen H- of I-profielen met daartussen planken van hout, beton of staal, voornamelijk toegepast als tijdelijke grondkering bij bouwputten en sleuven waar beperkte ruimte is en geen waterkering nodig is.

Een berm is een strook grond langs een weg, spoorweg, sloot of dijk.

Een bermkanttegel is een betonnen of kunststoffen tegel, vaak geperforeerd, die wordt gebruikt als bermverharding langs wegen om de berm te beschermen en soms de weggebruiker te attenderen op de rand van de weg.

Een bermslot is een langwerpige watergang, vaak ondiep, gelegen in de berm van bijvoorbeeld een weg of dijk, bedoeld voor de afvoer en soms zuivering van hemelwater.