Bouw Woordenboek

Het in de bouw vastzetten of verbinden van bouwmaterialen, constructies of onderdelen, meestal met behulp van mechanische of chemische middelen.

Een bevestiging, of bevestigingsmiddel, is een mechanisch onderdeel dat wordt gebruikt om twee of meer objecten of componenten stevig met elkaar te verbinden tot één geheel.

Een bevestigingsanker is een constructieonderdeel, meestal van metaal, dat wordt gebruikt om verschillende bouwelementen stevig met elkaar of aan een ondergrond te verbinden.

Een bevestigingsbeugel is een onderdeel, vaak van metaal of kunststof, gebruikt om bouwelementen, leidingen, kabels of apparatuur stabiel en veilig aan een constructie te bevestigen of te ondersteunen.

Een bevestigingsbout is een mechanisch verbindingselement met schroefdraad, vaak gebruikt in combinatie met een moer en eventueel een ring, om materialen stevig aan elkaar te verbinden in constructies.

Een bevestigingselement, ook wel bevestigingsmiddel genoemd, is een onderdeel dat gebruikt wordt om verschillende materialen of constructies met elkaar te verbinden, te fixeren of te ondersteunen.

Een opening in een materiaal of constructiedeel bedoeld voor het aanbrengen van een bevestigingsmiddel, zoals een bout of schroef.

Gaten die in constructiedelen zijn aangebracht om verbindingen te maken met bevestigingsmiddelen zoals bouten of schroeven.

Bevestigingsgereedschap omvat hulpmiddelen die worden gebruikt om twee of meer voorwerpen of materialen stevig met elkaar te verbinden.

Een bevestigingshaak is een haak die wordt gebruikt om objecten of materialen aan een constructie of oppervlak vast te maken.

Een bevestigingsklem is een mechanisch hulpmiddel dat wordt gebruikt om objecten stevig op hun plaats te houden door middel van drukkracht, vaak toegepast in diverse sectoren waaronder de bouw.

Bevestigingsmaterialen zijn middelen die worden gebruikt om objecten of constructiedelen aan elkaar te bevestigen, te verbinden of vast te zetten.