Bouw Woordenboek

Bouwvertraging treedt op wanneer een bouwproject niet binnen de oorspronkelijk geplande termijn wordt voltooid.

Een bouwverzekering, ook wel CAR-verzekering genoemd, is een verzekering die materiële schade dekt die tijdens de bouw of montage van een project ontstaat.

Een bouwvlak is het deel van een kavel waarbinnen gebouwd mag worden volgens het geldende bestemmingsplan. Het geeft de maximale oppervlakte en ligging aan waarbinnen een bouwwerk gerealiseerd kan worden.

Bouwvocht is vocht dat tijdens de bouw of renovatie van een pand in de constructie achterblijft, onder andere in materialen zoals beton, cement, stucwerk en isolatie.

Het bepalen van het vochtgehalte in bouwmaterialen en constructies, essentieel voor kwaliteitscontrole en het inschatten van droogtijden.

Het bouwvolume is het bruto-bouwvolume van een constructie, inclusief aanhorigheden die bouwkundig aansluiten bij het hoofdgebouw en daar functioneel bij horen, gemeten met inbegrip van buitenmuren en dak, maar exclusief gebruikelijke onderkeldering onder maaiveld.

Bouwvoorbereiding is een fase in het bouwproces waarin alle benodigde aspecten voor de realisatie van een bouwproject technisch en integraal worden uitgewerkt.

De bouwvoorraad omvat het totaal aan bestaande bouwwerken binnen een bepaald gebied of land, zoals woningen, kantoren en utiliteitsgebouwen.

Bouwvoorschriften zijn wettelijke regels en normen waaraan bouwwerken en bouwactiviteiten moeten voldoen om de veiligheid, gezondheid, bruikbaarheid, energiezuinigheid en het milieu te waarborgen.

Bouwvoorschriften zijn wettelijke regels en normen die eisen stellen aan het ontwerpen, bouwen, verbouwen, gebruiken en slopen van bouwwerken, gericht op onder meer veiligheid, gezondheid, bruikbaarheid, energiezuinigheid en milieu.

Bouwvoorzieningen zijn tijdelijke of permanente faciliteiten en installaties die noodzakelijk zijn voor het uitvoeren van bouw-, onderhouds- of renovatiewerkzaamheden op een bouwplaats.

Het woord 'bouwvorst' wordt in bouwkundige zin niet als een standaard term gebruikt voor een specifiek bouwonderdeel van een dakconstructie. Het kan echter voorkomen als een informele of verouderde benaming, of in een context die niet strikt bouwkundig is, zoals in historische teksten die verwijzen naar een persoon in de bouw.