Bouw Woordenboek

In de bouwkunde kan 'dompen' verwijzen naar het doorbuigen of doorzakken van een uitstekend constructiedeel, of naar het met behulp van hefboomwerking optillen of verplaatsen van zware elementen.

Een domus is een traditionele Romeinse stadswoning die diende als privéverblijf voor de welgestelde klasse in de Romeinse oudheid.

Een donjon is een versterkte, vaak zware toren die in de middeleeuwen als woonverblijf voor de adel of als middelpunt van een kasteel werd gebouwd.

Een donk is een zandige verhoging of heuvel in een lager gelegen, vaak nat of moerassig, gebied, ontstaan als restant van een rivierduin uit de laatste ijstijd.

Een doodskist, ook wel uitvaartkist of grafkist genoemd, is een kist waarin een overledene wordt opgebaard, vervoerd en uiteindelijk begraven of gecremeerd.

Dooi- en vrieskrimp verwijst naar de aantasting van materialen, zoals beton en metselwerk, veroorzaakt door het herhaaldelijk bevriezen en ontdooien van water binnenin het materiaal.

Een dook is een metalen pen of kram die gebruikt wordt om bouwelementen, veelal van natuursteen, onderling of met de ondergrond te verbinden en op hun plaats te houden.

Een dookgat is een gat dat wordt gemaakt in bouwelementen, vaak van natuursteen of hout, om een dook te kunnen plaatsen voor een onderlinge verbinding of verankering.

Een dookijzer is een metalen pen of kram, vaak van ijzer, brons, messing of roestvast staal, gebruikt om bouwelementen zoals natuursteen of zware houten delen met elkaar te verbinden.

Een doorboorde plaat, ook wel geperforeerde plaat genoemd, is een plaat van diverse materialen waarin een reeks gaten of openingen zijn aangebracht.

Doorbuiging, ook wel uitbuiging of zakking genoemd, is de verplaatsing van een constructie of constructiedeel onder invloed van belasting ten opzichte van de oorspronkelijke, onbelaste staat.

Een doorgaande pen-en-gatverbinding is een houtverbinding waarbij de pen van het ene houtdeel volledig door het gat in het andere houtdeel steekt en aan de achterzijde zichtbaar is.