Bouw Woordenboek

Een drevel is een handgereedschap, vaak een stalen pen met een holle punt, dat gebruikt wordt om spijkers, draadnagels of nietjes verder in of onder het oppervlak van materiaal, zoals hout, te drijven.

Een driebeukige kerk is een kerkgebouw dat bestaat uit drie langgerekte, parallelle ruimtes (beuken), gescheiden door rijen zuilen of pilaren, waarbij de middelste beuk (middenschip of hoofdbeuk) meestal hoger en breder is dan de zijbeuken.

Driedimensionale spanning beschrijft de spanningstoestand in een materiaal op een specifiek punt, waarbij krachten op drie onderling loodrechte richtingen (assen) inwerken.

Driedubbel glas, ook bekend als triple glas of HR+++ glas, bestaat uit drie glasplaten met daartussen twee spouwen die gevuld zijn met een isolerend gas, meestal argon of krypton.

Een driedubbelwandige polycarbonaatplaat is een plaatvormig bouwmateriaal vervaardigd uit drie lagen polycarbonaat met isolerende luchtkamers ertussen.

Een driefasenaansluiting, ook wel krachtstroom genoemd, is een elektrische aansluiting die gebruik maakt van drie gelijktijdig opgewekte wisselspanningen die ten opzichte van elkaar in fase zijn verschoven.

Een driehoekboog is een constructie-element of decoratie-element in de vorm van een driehoek, bestaande uit twee schuine delen die aan de bovenzijde samenkomen in een punt.

Een driehoekig fronton is een driehoekige bekroning, vaak gedecoreerd, die geplaatst wordt boven een gevel, ingang, venster of portiek.

Een driehoekig venster is een raam of opening met een driehoekige vorm, vaak toegepast in gevels of daken.

Een driehoeksconstructie is een bouwkundige constructie die gebruik maakt van de driehoek als basisvorm, bekend om zijn inherente stabiliteit en vormvastheid.

Driehoeksmeting, ook wel triangulatie genoemd, is een meetmethode in de landmeetkunde waarbij door het meten van hoeken en minstens één bekende afstand (basislijn) de posities van andere punten worden bepaald, gebruikmakend van de eigenschappen van driehoeken.

Een driehoekspant is een type nokspant, onderdeel van een kapconstructie, waarbij twee spantbenen samenkomen in de nok.