Bouw Woordenboek

Een drukschakelaar is een elektrisch of elektromechanisch component dat een elektrisch circuit activeert of deactiveert wanneer een vooraf ingesteld drukniveau in een systeem wordt bereikt.

Een druksensor is een meetinstrument dat de druk van een vloeistof, gas of lucht meet en omzet in een elektrisch signaal.

Drukspanning is een mechanische spanning die optreedt in een materiaal of constructie wanneer hierop een drukkracht wordt uitgeoefend, gericht op het samendrukken ervan.

Een drukstabilisator is een component dat wordt gebruikt om de druk in een systeem te reguleren of consistent te houden.

Druksterkte is de maximale spanning die een materiaal kan weerstaan onder invloed van een drukkracht voordat het bezwijkt of blijvend vervormt.

De druksterkte van beton is de maximale drukbelasting die beton kan weerstaan voordat het bezwijkt of faalt.

Een drukstoot, ook bekend als waterslag, is een plotselinge drukverhoging in een leidingsysteem die optreedt door een snelle verandering in de stromingssnelheid van een vloeistof, meestal water.

De term 'druktand' komt in de beschikbare en gevalideerde bouwgerelateerde bronnen niet voor met een eenduidige bouwkundige definitie.

Een druktank is een gesloten vat ontworpen om vloeistoffen of gassen op te slaan en te bevatten bij een druk die hoger is dan de normale atmosferische druk.

Een druktest, ook wel drukbeproeving of afpersing genoemd, is een testprocedure om de sterkte en lekdichtheid van leidingen, tanks of installaties te controleren door deze onder een specifieke druk te brengen.

Drukvaste isolatie is isolatiemateriaal dat een hoge druk kan weerstaan zonder samengedrukt of vervormd te worden.

Een drukvat is een afgesloten constructie of container die is ontworpen om gassen of vloeistoffen onder een van de omgevingsdruk afwijkende druk te bevatten of op te slaan.