Bouw Woordenboek

Een flexibele ruimte is een bouwkundige ruimte die zodanig is ontworpen dat deze eenvoudig kan worden aangepast aan veranderende behoeften of functies, vaak door gebruik van verplaatsbare wanden of modulaire elementen.

Een flexibele transportleiding is een buis of slang die kan buigen en zich aanpassen aan diverse situaties, gebruikt voor het transport van vloeistoffen of gassen in bijvoorbeeld bouw- en industriële toepassingen.

Een flexibele wand is een niet-constructieve scheidingswand die kan worden verplaatst, ingeklapt of opgevouwen om ruimtes naar behoefte aan te passen of op te delen.

Flexibele wanden, ook wel verplaatsbare scheidingswanden genoemd, zijn binnenwanden die geen dragende functie hebben en verplaatst kunnen worden om de indeling van een ruimte aan te passen.

Flexibele woningbouw, ook wel flexwonen of aanpasbaar bouwen genoemd, omvat woningen die ontworpen zijn om eenvoudig aangepast te worden aan veranderende woonbehoeften of die modulair, verplaatsbaar en/of tijdelijk van aard zijn om snel in te kunnen spelen op de vraag naar huisvesting.

Een flexibilisator is een additief dat wordt toegevoegd aan materialen, zoals harsen of kitten, om hun elasticiteit en buigzaamheid te vergroten en brosheid te verminderen.

Flexibiliteit in de bouw verwijst naar de mate waarin een gebouw of constructie in staat is om veranderingen te ondergaan zonder schade op te lopen. Het omvat het vermogen om aanpasbaar te zijn aan verschillende functionele behoeften en omgevingsfactoren.

Een flexwerker is iemand met een flexibele arbeidsrelatie, zonder vast dienstverband, die op projectbasis of voor tijdelijke taken wordt ingezet, zoals een zzp'er of uitzendkracht.

Een fliering, ook wel wormplaat of vlieringbalk genoemd, is een horizontaal geplaatste langsbalk in een kapconstructie die dient ter ondersteuning van de sporen of het dak.

Het Flimu-systeem is een mechanisch koppelingssysteem om wapeningsstaven in betonconstructies permanent met elkaar te verbinden.

Een floatland, ook wel drijftuin of kunstmatige drijftil genoemd, is een drijvend, kunstmatig eiland met beplanting.

Een Florentijnse boog is een samengestelde boog waarbij de binnenwelflijn en de buitenwelflijn niet concentrisch zijn, vaak met een rondboog aan de binnenzijde en een spitsboog of getrapte vorm aan de buitenzijde.