Bouw Woordenboek

Een geveltekening is een bouwkundige tekening die de buitenkant van een gebouw vanuit een specifiek aanzicht weergeeft.

Geveltekens zijn symbolen, afbeeldingen of inscripties, vaak in hout of steen, die traditioneel op de gevel of in de nok van een gebouw worden aangebracht en oorspronkelijk een onheilafwerende, religieuze of aanduidende betekenis hadden.

De geveltop, ook wel topgevel of gevelspits genoemd, is het bovenste, vaak driehoekige, deel van een gevel dat begrensd wordt door de schuine zijden van een dak.

Een geveltuin is een smalle strook beplante openbare ruimte direct grenzend aan de gevel van een woning of gebouw, die wordt onderhouden door de bewoner.

Een geveluitkraging is een deel van de gevel van een gebouw dat verticaal uitsteekt ten opzichte van de rest van de gevel.

Een venster is een opening in een muur, bestaande uit een kozijn met eventueel een raam, dat zorgt voor daglichttoetreding en ventilatie.

Gevelventilatie is het proces waarbij verse lucht via openingen in de gevel wordt aangevoerd en/of vervuilde lucht wordt afgevoerd.

Gevelverankering is een systeem van bevestigingsmiddelen, zoals spouwankers, dat de gevel van een gebouw verbindt met de achterliggende constructie voor stabiliteit en weerstand tegen windbelasting.

Gevelverfraaiing omvat de toevoeging van decoratieve elementen en afwerkingen aan de buitenmuur van een gebouw om de esthetische uitstraling te verbeteren.

Decoratieve elementen die aan de buitenkant van een gebouw worden aangebracht om het uiterlijk te verfraaien en architectonische stijl te benadrukken.

Een gevelverspringing is een onderbreking in het gevelvlak waarbij een deel van de gevel naar voren of naar achteren ligt ten opzichte van een ander deel.

Gevelversteviging is het structureel verbeteren van een gevel om de stabiliteit en weerstand tegen belastingen zoals wind of seismische activiteit te verhogen.