Bouw Woordenboek

Een gewelfde fundering, ook wel boogfundering of grondboog genoemd, is een type fundering waarbij gebogen constructies worden toegepast, veelal gemetseld van baksteen, als dragende elementen onder het maaiveld.

Decoratieve elementen aangebracht op de binnenvlakken van een gewelf, vaak in de vorm van schilderingen, ter verfraaiing of met een iconografische betekenis.

Een gewelfkap is een veld of vlak tussen de ribben van een gewelf of een onderdeel van een tongewelf of koepelgewelf.

Gewelfmetselen is het metselen van een gebogen constructie, een gewelf, die dient als overspanning van een ruimte.

Een gewelfrib, ook wel rib of ribbe genoemd, is een vaak natuurstenen strook aan de onderzijde van een gewelf, die gekromd en lang van vorm is en de krachten van het gewelf overbrengt naar de steunpunten.

Gewelfribben zijn stenen of betonnen stroken aan de onderzijde van een gewelf die het gewicht en de krachten van de gewelfkappen dragen en overbrengen naar de steunpunten.

De gewelfschouder is het deel van een gewelf waar het rust op een dragend element zoals een muur of pijler.

Een gewelfsleutel is de sluitsteen die op het hoogste punt van een gewelf wordt geplaatst, specifiek op de ontmoetingsplaats van de gewelfribben, om het metselwerk stevigheid te geven.

Een gewelfsteen, ook wel voussoir genoemd, is een wigvormige steen die specifiek wordt gebruikt in de constructie van bogen en gewelven.

Gewelfstenen, ook wel voussoirs genoemd, zijn wigvormige stenen die samen de gebogen vorm van een boog of gewelf creëren.

Een gewelfveld, ook wel gewelfkap of gewelfvlak genoemd, is een deel van een gewelf dat wordt begrensd door gewelfribben, graten of bogen.

Een gewelf is een gebogen bouwconstructie die een ruimte overspant en oorspronkelijk werd gemaakt van metselwerk.