Bouw Woordenboek

Glasbouw is een breed begrip dat het gebruik van glas als constructief en esthetisch materiaal in gebouwen omvat, toegepast in diverse bouwkundige elementen zoals gevels en daken.

Een glasbreker is een gereedschap, vaak compact, specifiek ontworpen om glas te breken, bijvoorbeeld in noodsituaties of bij glasbewerking.

Een glasconstructie is een bouwkundige structuur of element waarbij glas, al dan niet in combinatie met andere materialen, wordt toegepast om transparante of lichtdoorlatende bouwdelen te realiseren, zoals gevels, daken of binnenwanden.

Glascorrosie is een onomkeerbare aantasting van het glasoppervlak door chemische en fysische invloeden, zichtbaar als een doffe, melkachtige waas of fijne lijnen.

Een glasdak is een dakconstructie die, veelal met een helling, bestaat uit glaspanelen om daglicht toe te laten en bescherming te bieden tegen weersinvloeden.

Glasdecoratie omvat diverse technieken om glazen oppervlakken te verfraaien en functionele eigenschappen toe te voegen, zoals privacy en beperking van direct zicht, met behoud van lichtinval.

Glasdegradatie is de aantasting van het glasoppervlak, vaak door chemische reacties met stoffen uit de omgeving, wat leidt tot een verlies van helderheid en gladheid.

Glasdesign omvat het artistiek en functioneel vormgeven en bewerken van glas, waarbij zowel traditionele als moderne technieken worden ingezet om esthetische objecten en bouwkundige elementen te creëren.

Een glasdeur is een deur die geheel of gedeeltelijk uit glas is vervaardigd of een houten deur waarin een groot glasoppervlak is opgenomen.

Glasdicht is een bouwfase waarin de ruiten zijn geplaatst, waardoor het gebouw als winddicht en meestal ook hemelwaterdicht wordt beschouwd.

Glasgeleiders zijn onderdelen die gebruikt worden om glazen panelen, zoals bij schuifdeuren of balustrades, te positioneren en te geleiden.

Een glasgevel is een niet-dragende gevel die voornamelijk uit glas bestaat en als afscheiding dient tussen het interieur en exterieur van een gebouw.