Bouw Woordenboek

Een houtskelet is de dragende constructie van een gebouw, opgebouwd uit houten balken en stijlen.

Houtskeletbouw, ook afgekort als HSB, is een bouwmethode waarbij de dragende constructie van een gebouw bestaat uit een skelet of frame van houten balken en stijlen.

Houtskool is een poreus, zwart, koolstofrijk materiaal dat ontstaat door het verhitten van hout of andere organische materialen in een zuurstofarme omgeving, een proces genaamd pyrolyse.

Houtsnijwerk is een ambachtelijke techniek waarbij hout met speciaal gereedschap wordt bewerkt om vormen, patronen of reliëfs te creëren.

Houtsoorten zijn verschillende typen hout afkomstig van specifieke boomsoorten, elk met onderscheidende eigenschappen en toepassingen in onder meer de bouw.

Houtspanning is de interne spanning die optreedt in hout, veelal als gevolg van veranderingen in vochtgehalte en temperatuur.

Een houtsplitter, ook wel houtklover of kloofmachine genoemd, is een apparaat dat gebruikt wordt om houtblokken in kleinere stukken te verdelen, voornamelijk voor het verkrijgen van brandhout.

Houtsterkte is de eigenschap van hout die aangeeft hoe goed het materiaal bestand is tegen verschillende belastingen en krachten zonder te bezwijken of blijvend te vervormen.

Een houtstructuur, ook wel houtbouw genoemd, is een bouwmethode waarbij de constructie-elementen, met uitzondering van de fundering, van hout zijn gemaakt en gebruikt worden voor dragende en niet-dragende delen van een gebouw.

Een houttester, ook wel houtvochtmeter genoemd, is een meetinstrument dat specifiek is ontworpen om het vochtgehalte in hout te bepalen.

Een houtverbinder is een metalen of kunststof element dat wordt gebruikt om houten constructiedelen, zoals balken en platen, stevig en stabiel met elkaar te verbinden.

Een houtverbinding is de verbinding tussen twee of meer houten onderdelen, toegepast in bijvoorbeeld de bouw of meubelmakerij.