Bouw Woordenboek

Kasteelbouw omvat de architectuur en constructiemethoden die werden toegepast bij de bouw van versterkte residenties zoals kastelen en burchten, hoofdzakelijk daterend uit de middeleeuwen.

Een kasteelmuur is een verdedigingsmuur die deel uitmaakt van een kasteel of vestingwerk.

Een kasteeltoren is een toren die deel uitmaakt van een kasteel of vesting en oorspronkelijk bedoeld was voor militaire doeleinden, zoals verdediging en als uitkijkpost.

Een kasteelvenster is een type venster dat historisch wordt geassocieerd met kastelen en versterkte gebouwen, vaak gekenmerkt door een robuuste uitvoering en soms kleinere glasoppervlakken verdeeld door roeden of spijlen.

Een kastenwand is een meubelstuk bestaande uit meerdere kasten en/of planken die samen één wand vormen, vaak op maat gemaakt om een specifieke ruimte optimaal te benutten voor opberging of als ruimtescheiding.

Een kaswoning is een woning die omgeven is door een glazen kas of serre, functionerend als een thermische buffer en extra leefruimte.

In de vestingbouwkunde is een kat een vrijstaande opstelplaats voor geschut, verhoogd boven de wal gelegen.

Een kathedraal is de hoofdkerk van een bisdom en bevat de bisschopszetel (cathedra).

Architectuurstijl die voornamelijk wordt geassocieerd met grote kerkgebouwen zoals kathedralen, met kenmerken die de verticaliteit en grootsheid benadrukken.

Kathodische bescherming is een elektrochemische methode om corrosie van metalen constructies te voorkomen of te bestrijden door het potentiaal van het te beschermen object te verlagen.

Een katrol is een werktuig dat bestaat uit een wiel met een groef waar een touw, kabel of ketting doorheen loopt, en wordt gebruikt om de trekrichting van een kracht te veranderen en/of een last met minder kracht te verplaatsen.

Een kavel is een afgebakend, samenhangend stuk grond met een specifiek gebruiksdoel, zoals bouw- of landbouwdoeleinden, dat geregistreerd staat in het Kadaster.