Bouw Woordenboek

Een keet is een tijdelijk, verplaatsbaar gebouw dat op bouwplaatsen wordt gebruikt voor diverse functies, zoals schaftlokaal, kantoor, opslag of verblijfsruimte.

Een keg is een wigvormig, taps toelopend houten, kunststoffen of metalen element dat wordt gebruikt voor het vastzetten, opsluiten, uitlijnen of klieven van objecten of onderdelen in de bouw.

Een kegelgewelf is een gewelfvorm die ontstaat door een rechte lijn te wentelen om een as waarmee zij één punt gemeen heeft en een hoek van minder dan 90° maakt, waardoor een trechtervorm ontstaat.

Een kegelpen is een conisch gevormde metalen pen die wordt gebruikt om onderdelen in constructies nauwkeurig uit te lijnen en te verbinden.

Een kegelvorm is een geometrische vorm met een cirkel als basis die naar een punt toeloopt.

De term kegelvormig beschrijft een object, element of constructie met de vorm van een kegel, waarbij een rond of nagenoeg rond vlak taps toeloopt naar een punt of kleinere cirkel.

Keggen zijn taps toelopende stukken materiaal, vaak gemaakt van hout, kunststof of metaal, die worden gebruikt in de bouw om elementen te klemmen, fixeren, stellen of om kleine hoogteverschillen op te vangen.

Keien zijn afgeronde, grote stenen met een korrelgrootte groter dan 63 millimeter, gevormd door natuurlijke processen zoals verwering, erosie en transport.

Keiformaat is een standaardafmeting die voornamelijk wordt gebruikt voor gebakken klinkers in straatwerk.

Een keil is een wigvormig stuk materiaal, vaak van hout of kunststof, gebruikt in de bouw om objecten vast te klemmen, te ondersteunen, te stabiliseren of uit te lijnen.

Een keilbout is een speciale bout, ook bekend als hulsanker of doorsteekanker, met metalen uitzetdelen om zware voorwerpen stevig in een ondergrond van metselwerk of beton te verankeren.

Keileem is een ongesorteerde glaciale afzetting uit de ijstijd, bestaande uit een mengsel van leem, zand, grind en keien, die onder landijs is afgezet.