Bouw Woordenboek

Een kering is een waterbouwkundige constructie, zoals een dam, dijk, duin of stormvloedkering, die dient om water tegen te houden en zo het achterliggende gebied te beschermen tegen overstromingen.

Een kerk, of kerkgebouw, is een gebouw dat specifiek bedoeld is als plaats waar christenen hun godsdienstoefeningen houden.

Een kerkbank is een zitmeubel in een kerkgebouw, vaak in rijen geplaatst, waarop kerkgangers tijdens een dienst kunnen zitten of knielen.

Een kerkbord is een bord of paneel dat in kerken wordt gebruikt om informatie, zoals mededelingen of liturgische details, aan kerkgangers te tonen.

De kerkhofproef is een methode om de natuurlijke duurzaamheid van hout te bepalen door staken hout deels in de grond te plaatsen en periodiek te beoordelen op aantasting.

Een kerkkelder is een ondergrondse ruimte onder een kerkgebouw die verschillende functies kan hebben, zoals opslag, begraafplaats of als bouwkundig element ter ondersteuning van de constructie.

Een kerkklok is een klok die in een kerktoren hangt en geluid kan worden, oorspronkelijk gebruikt om de tijd aan te geven en op te roepen tot gebed.

Een kerkkoepel is een koepelvormige overkapping die wordt toegepast in kerkgebouwen, vaak boven het centrale deel van de kerk, zoals de viering of het schip.

Een kerkmeubel is een meubelstuk dat specifiek is ontworpen en bedoeld voor gebruik in een kerkgebouw.

Kerkonderdelen zijn specifieke bouwkundige elementen en ruimtes die kenmerkend zijn voor de architectuur en functie van een kerkgebouw.

Een kerkraam is een venster in een kerkgebouw, dat al dan niet gebrandschilderd is.

Een kerkschatkamer is een ruimte, vaak in een katholieke kerk, waar waardevolle liturgische voorwerpen en andere historische objecten worden bewaard en soms tentoongesteld.