Bouw Woordenboek

Een laslijmtang is een gereedschap dat wordt gebruikt om werkstukken op hun plaats te houden tijdens het lassen, om zo beweging te voorkomen en een nauwkeurige lasverbinding te realiseren.

Een lasmachine is een apparaat dat de benodigde elektrische stroom levert om twee of meer materialen, meestal metalen, door middel van warmte en/of druk permanent aan elkaar te verbinden.

Een lasmanipulator is een hulpstuk bij het lassen dat het werkstuk positioneert en roteert om lassen in een optimale positie, zoals 'onder de hand', mogelijk te maken en zo de laskwaliteit te verbeteren en de werkbelasting te verminderen.

Een lasoog is een metalen bevestigingspunt dat aan een constructie wordt gelast om deze te kunnen hijsen of sjorren.

Een lasplaat is een metalen plaat, vaak van staal, die wordt gebruikt om constructiedelen met elkaar te verbinden door middel van lassen.

Lassen is een techniek waarbij materialen, veelal metalen, permanent met elkaar worden verbonden door middel van warmte, druk of een combinatie hiervan, waarbij het basismateriaal smelt.

Het Last Planner System (LPS) is een planning- en controlesysteem gebaseerd op Lean principes, gericht op het verbeteren van de betrouwbaarheid van planningen en workflows in de bouwsector door de betrokkenheid van de 'laatste planners'.

Een lastang is een handgereedschap dat bij elektrisch booglassen met beklede elektrode (MMA lassen) wordt gebruikt om de elektrode vast te houden en stroom te geleiden naar het werkstuk.

Lastechnieken zijn methoden om materialen, meestal metalen, permanent aan elkaar te verbinden door middel van warmte, druk of beide, waardoor een stevige lasverbinding ontstaat.

Lastverdeling in de bouwkunde is het proces waarbij de krachten die op een bouwelement of constructie werken, worden overgedragen en verdeeld over meerdere dragende elementen of steunpunten.

Een lasveerklem is een gereedschap met een veermechanisme en klemarmen, gebruikt om metalen onderdelen tijdelijk vast te zetten tijdens het lassen.

Een lasverbinding is een permanente verbinding die tot stand komt door materialen, meestal metalen, lokaal te smelten door middel van warmte en/of druk, met of zonder toevoegmateriaal, zodat de delen één geheel vormen.