Bouw Woordenboek

De PEI-waarde is een classificatie die de slijtvastheid van geglazuurde keramische tegels aangeeft, op basis van tests met schurende materialen.

In de bouw is het peil een referentiehoogte van waaruit alle hoogtes en niveaus van een gebouw worden bepaald. Meestal wordt hiervoor de bovenkant van de afgewerkte begane grondvloer als nulpunt gehanteerd.

Peilbeheer is het vaststellen, handhaven en zo nodig aanpassen van waterpeilen in oppervlaktewateren, zoals rivieren, kanalen, beken en sloten, om de grondwaterstand te beïnvloeden en aan te laten sluiten bij de functies van een gebied.

Een peilbuis is een buis met een geperforeerd deel, geplaatst in de bodem, om de stijghoogte van het grondwater vast te stellen of de kwaliteit en kwantiteit ervan te bewaken.

Een peilglas is een transparante buis of koker, vaak van glas of plexiglas, die gebruikt wordt om het niveau van een vloeistof in een ondoorzichtig vat visueel af te lezen.

In de bouwkunde is het peil het horizontale referentievlak van waaruit hoogtes in een gebouw of bouwwerk worden bepaald.

Een peillijn is een hulpmiddel of denkbeeldige lijn die wordt gebruikt om een diepte of afstand te meten, vaak in relatie tot water of een vast punt.

Een peilmaat is een aanduiding of referentiepunt in de bouw, meestal vastgelegd als de bovenkant van de afgewerkte begane grondvloer, van waaruit alle hoogtematen in een gebouw worden bepaald.

Een peilmerk is een vast referentiepunt, zoals een bout of ingemetselde steen, met een bekende hoogte ten opzichte van een referentieniveau zoals het Normaal Amsterdams Peil (NAP).

Peilmerken zijn vaste referentiepunten die worden gebruikt om hoogtes en niveaus in bouwprojecten te meten en te controleren.

Een peilstok is een meetinstrument, vaak een dunne staaf met maatverdeling, gebruikt om het niveau van een vloeistof in een vat, tank of put te bepalen.

Pek is een zeer stroperige, zwarte vloeistof die overblijft na de destillatie van houtteer of steenkoolteer.