Bouw Woordenboek

Een rasterrooster is een type rooster, vaak vervaardigd uit aluminium, met rechte mazen of mazen onder een hoek van 45°, dat wordt toegepast voor lucht toe- of afvoer in gebouwen.

Rasterroosters, ook wel roostervloeren of looproosters genoemd, zijn constructies met een open patroon van meestal metaal, vaak gebruikt als vloer- of afdekkingselementen in diverse toepassingen.

Een roostervloer is een vloersysteem dat bestaat uit platen met sleuven of uit een constructie van evenwijdige of kruisende staven, vaak toegepast om doorgang te blokkeren of te zorgen voor ventilatie en afvoer.

Een rasterwerk in de bouwkunde is een constructie of patroon dat bestaat uit elkaar kruisende elementen, zoals balken, latten, staven of profielen, die een regelmatig net vormen.

Een ratelaar kan in de bouwkunde twee betekenissen hebben: een baksteen met bakscheuren of een type ratelgereedschap.

Een ratelsleutel, ook wel ratel of dopsleutel genoemd, is handgereedschap dat met een ratelmechanisme moeren en bouten kan vast- of losdraaien zonder de sleutel telkens van de bevestiger te halen.

Rationalisme is een architectuurstijl die streeft naar functionaliteit, eenvoud en logica in het ontwerp. Kenmerkend zijn strakke lijnen, geometrische vormen en het gebruik van moderne materialen zoals beton en staal.

Een raveel of raveling is een constructie in een balklaag die wordt toegepast om balken op te vangen rond een opening, zoals voor een trapgat of schoorsteen.

Een raveelbalk is een balk die in een balklaag de functie heeft om de uiteinden op te vangen van balken die onderbroken worden, bijvoorbeeld bij een opening voor een trapgat of schoorsteen.

Een raveeldrager is een stalen hulpstuk, een type balkdrager, dat wordt gebruikt om houten balken met elkaar te verbinden, met name bij ravelingen.

Een ravelijn is een buitenwerk van een vesting, vaak gelegen in de vestinggracht, bedoeld om de courtine (wal tussen twee bastions) en eventuele toegangspoorten te dekken en te verdedigen.

Raveling verwijst naar het loslaten van de bovenste laag van een verhard oppervlak, zoals asfalt of beton, waardoor er kleine stukjes grind, steen of beton loskomen.