Bouw Woordenboek

Een Romaanse galerij is een overdekte gang op een verhoogd niveau, vaak te vinden in Romaanse kerken en kathedralen, gekenmerkt door een reeks rondbogen die rusten op zuilen of pijlers.

Een romaanse kerk is een middeleeuws kerkgebouw dat gebouwd is volgens de kenmerken van de romaanse bouwstijl, die zich kenmerkt door onder andere het gebruik van rondbogen en gewelven.

Een Romeinse galerij verwijst naar een overdekte gang of zuilengalerij die kenmerkend is voor de Romaanse architectuurperiode, gekenmerkt door rondbogen en massieve muren.

De Romano-Gotiek is een bouwstijl uit de middeleeuwen (circa 13e en 14e eeuw) die elementen uit zowel de Romaanse als de Gotische architectuur combineert en wordt beschouwd als een overgangsstijl.

Romantiek in de architectuur verwijst naar een stijlperiode die ontstond in de late 18e eeuw als reactie op de striktheid van het neoclassicisme. Kenmerkend zijn de nadruk op emotie, fantasie, asymmetrie en het gebruik van natuurlijke elementen.

Een rombisch dakschild is een dakschild met de vorm van een ruit of een omgekeerde vlieger, vaak toegepast bij torenspitsen.

Een Romeins woonblok, ook wel insula genoemd, is een meergezinswoning uit de Romeinse tijd, bestaande uit meerdere verdiepingen en appartementen, vaak gebouwd rond een centrale binnenplaats.

Romeins-classicistisch verwijst naar een bouwstijl die is geïnspireerd op de klassieke Romeinse architectuur, gekenmerkt door symmetrie, harmonie, zuilen, en decoratieve elementen.

De Romeinse architectuur omvat de bouwstijl en technieken ontwikkeld in het oude Rome, gekenmerkt door innovatie, technische hoogstandjes en een focus op praktische toepassingen en grootschalige openbare gebouwen.

De Romeinse bouwkunst omvat de architectuur en bouwmethoden die in het Oude Romeinse Rijk werden toegepast, gekenmerkt door technische hoogstandjes en praktische toepassingen.

Romeinse cijfers zijn een numeriek systeem dat letters uit het Latijnse alfabet gebruikt om getallen weer te geven.

Romeinse dekking is een term die verwijst naar historische dakbedekkingstechnieken, zoals Monnik en Non of Tegula et Imbrex, waarbij overlappende holle en bolle of vlakke en bolle pannen worden gebruikt om een waterdicht dakoppervlak te creëren met een karakteristiek golvend patroon.