Bouw Woordenboek

Stevige grond is een ondergrond met voldoende draagkracht en stabiliteit die geschikt is om de belasting van een bouwwerk over te brengen zonder ontoelaatbaar grote zakkingen of zettingsverschillen.

Een stevige ondergrond, ook wel draagkrachtige laag of vaste grondslag genoemd, is een bodemlaag die voldoende weerstand biedt om een constructie stabiel te ondersteunen zonder onaanvaardbare zettingen te veroorzaken.

Een stiep is een bouwkundige ondersteuning die krachten overbrengt op de ondergrond of een paalfundering. Het kan verwijzen naar het verticale deel van een poer, een gemetselde poer of een grote veldsteen.

Een stiepel is in Oost-Nederland een uitneembare middenstijl, bijvoorbeeld in de niendeur (hoofdingang) van een boerderij.

Een stijf dakvlak is een dakconstructie die voldoende weerstand biedt tegen horizontale krachten, zoals wind, om de stabiliteit van het gebouw te waarborgen.

Stijfheid is de materiaaleigenschap of de eigenschap van een constructie die aangeeft in welke mate deze weerstand biedt tegen elastische vervorming onder invloed van een belasting.

De stijfheid-gewichtsverhouding, ook wel specifieke stijfheid genoemd, is een materiaaleigenschap die de verhouding weergeeft tussen de stijfheid (elastische modulus) en de dichtheid (gewicht per volume-eenheid) van een materiaal.

De stijfheidsmodulus van de ondergrond is een maat voor de weerstand die de ondergrond biedt tegen vervorming onder belasting.

Stijghoogte is het potentieel peil van het wateroppervlak van grondwater, gemeten vanaf een bepaald referentieniveau, en komt overeen met de hoogte van het water in een peilbuis of piëzometer.

De stijgingshoek is de hoek, meestal uitgedrukt in graden, waarmee een hellend vlak zoals een trap of een dak stijgt ten opzichte van een horizontaal vlak.

Een stijgkast is een verticale schacht of kanaal in hoogbouw waar leidingen van nutsbedrijven, zoals voor drinkwater, gas, elektra, kabeltelevisie en telecom, worden aangelegd en van waaruit meterkasten op verschillende verdiepingen kunnen worden aangesloten.

In de bouwkunde is een stijl of staander een verticaal deel van een geraamte of constructie, vaak gebruikt in kozijnen of gebinten.