Bouw Woordenboek

Schoren zijn constructieve elementen, vaak schuin geplaatst, die dienen om de stijfheid en stabiliteit van een constructie te vergroten door zijwaartse krachten op te vangen en vervorming te voorkomen.

De schors is de buitenste laag van de bast van een boomstam en dient ter bescherming tegen externe invloeden zoals schimmels en weersomstandigheden.

Een schorsafsteker, ook bekend als 'bark spud', is handgereedschap dat voornamelijk wordt gebruikt voor het verwijderen van schors van gekapte bomen.

Schorslief is, in de context van metselwerk, een term die mogelijk verwijst naar een type voegwerk waarbij de voegen dieper liggen dan het gevelvlak van de stenen.

Schorsmessen zijn handgereedschappen met een scherp, gebogen of recht lemmet en vaak twee handvatten, speciaal ontworpen voor het verwijderen van schors van hout.

Schortjesarchitectuur is een (spot)naam voor een manier van bouwen, voornamelijk in de periode 1920-1935 in Amsterdam-Zuid, waarbij architecten zich voornamelijk richtten op het ontwerp van de voorgevel, terwijl de plattegronden en overige gevels door anderen werden uitgewerkt.

Een schotbalk is een balk die horizontaal wordt geplaatst in sponningen om een opening, zoals in een sluis of coupure, tijdelijk af te sluiten, voornamelijk voor waterkering.

Balken die in sponningen worden geplaatst om een tijdelijke waterkering te vormen of een doorvaart af te sluiten.

Een schotelanker, ook wel bintanker of balkanker genoemd, is een bevestigingsmiddel dat wordt gebruikt om een houten balklaag te verankeren aan een stenen muur.

Schotelen is een vervorming van hout of vloerdelen waarbij het materiaal hol of bol komt te staan, vaak aan de randen.

Een schothouder is een klein metalen of ijzeren element, vaak in de zijkant van kozijnstijlen geplaatst, dat dient om houten schotten vast te zetten in een vensteropening.

Een schotkering is een constructie die bestaat uit verticaal geplaatste schotten of balken en dient om grond of water tegen te houden.