Bouw Woordenboek

Een schroefboor is een type boor met een spiraalvormige groef, ontworpen voor het efficiënt afvoeren van boormateriaal tijdens het boren.

Een schroefboormachine is een elektrisch gereedschap dat is ontworpen voor zowel het indraaien en verwijderen van schroeven als het boren van gaten in diverse materialen.

Een schroefbout is een rond staafje, meestal van metaal, voorzien van schroefdraad en een kop, dat in combinatie met een moer wordt gebruikt om materialen te verbinden.

Een schroefdak is een gesloten dakconstructie, voornamelijk toegepast bij rieten daken, waarbij het riet direct op een dichte ondergrond, zoals plaatmateriaal of isolatiepanelen, wordt geschroefd.

Een schroefdeuvel is een stalen deuvel met een schroefkop en een speciale boorpunt, specifiek ontworpen voor zelfborende hout-staalverbindingen.

Schroefdraadafdichting is het toepassen van materialen om lekkage van vloeistoffen of gassen bij schroefdraadverbindingen in leidingen en fittingen te voorkomen.

Een schroefdraadhuls is een buisvormig onderdeel met inwendige schroefdraad dat wordt gebruikt om een schroefverbinding te realiseren in materialen waarin direct tappen niet mogelijk is, zoals beton of hout.

Een schroefdraadkoppeling is een verbindingsstuk dat wordt gebruikt om leidingen of slangen met schroefdraad aan elkaar te bevestigen.

Een schroefdraadverbinding koppelt objecten door middel van een spiraalvormig profiel (schroefdraad) op de te verbinden delen, die in elkaar worden gedraaid voor een stevige bevestiging.

Een schroeffundering, ook wel schroefpaal genoemd, is een funderingselement van staal dat middels een schroefbeweging in de grond wordt aangebracht en dient als drager voor diverse constructies.

Een schroefgewelf is een gewelf dat zich als een spiraal naar boven wentelt.

Een schroefinjectiepaal is een trillingsvrije, in de grond gevormde stalen buispaal met schroefpunt, waarbij tijdens of na het schroefproces grout wordt geïnjecteerd.