Bouw Woordenboek

Een spitsboog is een boogvorm die bestaat uit twee symmetrische cirkeldelen die elkaar in de top snijden.

Een spitsboogfries is een horizontaal bouwelement bestaande uit een reeks aaneengeschakelde kleine spitsboogjes.

Een spitsboograam is een venster met een boog waarvan de vorm wordt bepaald door twee symmetrische cirkeldelen die elkaar in de top snijden, kenmerkend voor onder andere de gotische architectuur.

Een spitsboogtoren is een toren die kenmerkend is voor de gotische architectuur, waarbij spitsbogen een prominente rol spelen in de constructie en vormgeving, met name aan de bovenkant.

Een spitsboogvenster is een venster met een spitsboogvorm aan de bovenzijde, waarbij twee symmetrische cirkeldelen elkaar in de top snijden en een punt vormen.

Spitsen is een bewerkingstechniek voor natuursteen waarbij het oppervlak ruw wordt gemaakt met behulp van een moker en een puntijzer (spitsijzer) of tandijzer.

Een spitsgevel is een gevel waarbij het bovendeel in een driehoek uitloopt.

Een spitstongewelf is een variant van een tongewelf waarbij de dwarsdoorsnede de vorm heeft van een spitsboog.

Splijten is het in de lengterichting scheiden van materialen zoals hout of steen, vaak door het volgen van de natuurlijke structuur of vezelrichting, met behulp van kracht.

Splijtsteen is natuursteen die door middel van een splijtproces wordt gewonnen, waarbij de steen in platen wordt gespleten, vaak met behulp van wiggen.

Een splijttegel is een keramische tegel die wordt vervaardigd uit klei door middel van extrusie, waarbij een dubbele tegel met een geprofileerde rugzijde wordt gebakken en vervolgens machinaal wordt gespleten, wat resulteert in twee tegels met een karakteristieke ribbel aan de onderzijde.

De splijttreksterkte is de treksterkte van een materiaal, zoals beton of metselwerk, bepaald met behulp van een splijtproef aan een proefstuk (kubus of cilinder).