Bouw Woordenboek

Een vlakke constructie is een bouwkundig element dat voornamelijk in twee dimensies werkt en belastingen hoofdzakelijk binnen dat vlak opneemt en afdraagt.

Een vlakke deur is een deur zonder profilering of aangebrachte panelen, met een glad oppervlak.

Een vlakke douche, vaak aangeduid als inloopdouche, is een douche zonder opstaande rand of drempel, waarbij de douchevloer gelijk ligt met de badkamervloer.

Een vlakke pan is een type dakpan met een strak en glad oppervlak, zonder de golvende textuur van traditionele dakpannen, die wordt toegepast op hellende daken.

Een vlakke plaatconstructie is een structureel systeem waarbij horizontale, platte platen de verticale belastingen overbrengen naar dragende elementen zoals kolommen of wanden.

Een vlak in de bouwkunde is een plat oppervlak dat als referentie dient voor het bepalen van maten, hoeken en posities van bouwelementen.

Een vlaklast is een belasting die inwerkt over een bepaald oppervlak van een constructiedeel en waarbij de lengte en breedte van dit belastingsoppervlak significant zijn ten opzichte van het constructiedeel.

Een vlakrasp is een handgereedschap met een plat of licht gebogen blad voorzien van tanden, gebruikt voor het vormgeven en gladmaken van diverse materialen zoals hout, steen of gips.

Vlakreliëf, ook wel bas-reliëf genoemd, is een vorm van beeldhouwwerk of gietwerk waarbij de voorstelling slechts een geringe afstand uit het platte vlak komt.

Een vlaktemaat is een eenheid die wordt gebruikt om de grootte van een oppervlakte aan te geven.

Vlakverdeling in de bouwkunde, en met name in de architectuur, is de manier waarop een gevel of ander bouwonderdeel wordt ingedeeld in kleinere vlakken door middel van lijnen, vormen, gevelopeningen of materiaalgebruik.

Een bouwkundig constructiesysteem waarbij de stabiliteit en de afdracht van belastingen hoofdzakelijk worden verzorgd door vlakke elementen zoals dragende wanden en vloeren.