Bouw Woordenboek

Een waterbar, ook wel waterstop of waterkeerplaat genoemd, is een element dat in voegen van betonnen constructies wordt geplaatst om waterinfiltratie te voorkomen.

Waterbehandeling omvat diverse processen om water geschikt te maken voor specifieke doeleinden, zoals drinkwaterproductie, industrieel gebruik of afvalwaterzuivering.

Waterbeheer omvat het geheel van onderzoekingen, technische werken en bestuurlijke maatregelen die nodig zijn voor een doelmatig kwantitatief en kwalitatief beheer van het aanwezige grond- en oppervlaktewater.

De waterbehoefte van betonspecie hangt nauw samen met de water-cementfactor (W/C of wcf), wat de massaverhouding is tussen aanmaakwater en cement in een betonmengsel.

De capaciteit van de bodem, een materiaal of constructie om water tijdelijk op te slaan, waardoor wateroverschotten worden vastgehouden tot het later nodig is of afgevoerd kan worden, ter voorkoming van wateroverlast.

Waterberging is het tijdelijk opslaan van (regen)water in de bodem, oppervlaktewater of daarvoor ingerichte gebieden om wateroverlast te voorkomen en/of te gebruiken bij watertekorten.

Waterberging is het tijdelijk opslaan van water in de bodem, oppervlaktewater, of speciaal hiervoor ingerichte ruimtes om wateroverlast te voorkomen en water beschikbaar te hebben in drogere perioden.

Een waterbestendige laag, ook wel waterdichte laag of waterkering genoemd, is een laag in een constructie die ontworpen is om het binnendringen van water te voorkomen conform NEN 2778.

Een waterbestendige schuur is een constructie die zodanig is gebouwd of aangepast dat deze bestand is tegen de inwerking van water en vocht om de inhoud te beschermen.

Waterbestendigheid duidt aan dat een materiaal of constructie in zekere mate bestand is tegen de inwerking van water en de gevolgen daarvan, zonder direct schade op te lopen of functionaliteit te verliezen.

Waterbestendigheid van een betonplaat duidt op de mate waarin de plaat bestand is tegen het binnendringen van water en vocht.

Een waterbord is een bouwkundige voorziening, vaak een plank, die waterinslag voorkomt bij dakranden of onder buitendeuren.