Bouw Woordenboek

Waterdichtheid is de eigenschap van een materiaal of constructie die voorkomt dat water binnendringt.

Waterdichtheid van beton beschrijft de mate waarin verhard beton weerstand biedt aan de indringing van water of vloeistoffen onder druk.

Waterdichting is het proces van het afsluiten van een constructie om de indringing van water te voorkomen, essentieel voor de duurzaamheid en veiligheid van een gebouw.

Een waterdichtingsband is een flexibele band die wordt toegepast om constructies waterdicht te maken, met name bij aansluitingen en voegen tussen verschillende bouwelementen.

Een waterdichtingsmiddel is een materiaal of hulpstof dat wordt gebruikt om constructies waterdicht te maken of de weerstand tegen waterindringing te verhogen.

Een waterdichtingssysteem is een geheel aan materialen en methoden dat wordt toegepast om te voorkomen dat water een constructie binnendringt.

Een waterdistributiesysteem is een netwerk van componenten, waaronder leidingen, pompen en opslagfaciliteiten, dat zorgt voor het transport en de verdeling van behandeld drinkwater van een waterbron of -zuiveringsinstallatie naar de eindgebruikers.

Waterdoorlaatbaarheid, ook wel permeabiliteit of doorlatendheid genoemd, is een materiaaleigenschap die aangeeft in welke mate een vaste stof water doorlaat.

De eigenschap van een materiaal of oppervlak om water door te laten en infiltratie in de ondergrond mogelijk te maken.

Waterdoorlatend beton is een type beton met een poreuze structuur, waardoor water er gemakkelijk doorheen kan infiltreren in de ondergrond.

Waterdoorlatend straatwerk is een type bestrating waarbij hemelwater door de bestrating heen kan infiltreren in de ondergrond, wat bijdraagt aan waterberging en het verminderen van wateroverlast.

Een waterdoorlatende baksteen, ook wel poreuze klinker genoemd, is een type bestratingssteen met een structuur die water doorlaat naar de onderliggende fundering en bodem.