campanile
Architectuur, Historie en Cultuur
C
Definitie
Een campanile is een klokkentoren die meestal losstaat van het hoofdgebouw, zoals een kerk.
Omschrijving
De term 'campanile' komt uit het Italiaans, afgeleid van 'campana', wat klok betekent. Campaniles zijn vaak te vinden in Italië en worden gekenmerkt door hun vrijstaande positie ten opzichte van het bijbehorende gebouw. Bekende voorbeelden zijn de Scheve Toren van Pisa en de Campanile van San Marco in Venetië. Ook in Nederland, met name in Groningen, komen losstaande kerktorens voor. Naast de functie als klokkentoren, konden campaniles in het verleden ook andere rollen vervullen, zoals wacht- of vuurtoren.
Meer over architectuur, historie en cultuur
Ontdek meer termen en definities gerelateerd aan architectuur, historie en cultuur
