Garbhagriha

De term 'garbhagriha' komt uit het Sanskriet en betekent letterlijk 'baarmoederkamer'. Het vormt het meest heilige deel en het centrum van de tempel. Architectonisch is de garbhagriha vaak een vierkante ruimte. Boven de garbhagriha bevindt zich doorgaans een torenstructuur, bekend als shikhara in Noord-India en vimana in Zuid-India. Toegang tot de garbhagriha is traditioneel beperkt.

De garbhagriha maakt deel uit van de typische plattegrond van een Hindoetempel. In sommige tempels, vooral in Centraal-Indiaanse Nagara-architectuur uit de Gupta-periode, bestond de tempel uit een kleine garbhagriha met daarvoor een eenvoudige veranda (mandapa) ondersteund door vier pilaren. In de Nagara-bouwstijl in Noord-India wordt de hoofd-garbhagriha vaak ondergebracht in een Latina-structuur, terwijl mandapa's vaak in de Phamsana-stijl worden gebouwd. Phamsana-structuren zijn doorgaans breder en korter dan Latina-structuren. De wanden van Nagara-tempels worden meestal gemaakt van steen of baksteen. De garbhagriha kan in sommige tempels, zoals de Zonnetempel in Modhera, een rechthoekige plattegrond hebben met uitstulpingen, en de enige ingang bevindt zich dan via een kleine portiek. In de Dravidische bouwstijl in Zuid-India bevindt de garbhagriha zich in het centrum van de tempel, omringd door een compoundmuur.

• https://testbook.com/ias-preparation/nagara-architecture
• https://dde.svu.edu.in/study-material/SLM/MAHIS_101_Aspects of Ancient Indian Art and Architecture.pdf
• https://kamakhyadevi.org/kamakhya-temple/
• https://sampratishta.org/south-indian-temples-and-architecture-info/
• https://whc.unesco.org/en/tentativelists/6627/