Gebouwkern
                                    Constructies en Dragende Structuren
                            G
                        
                    Definitie
De gebouwkern is het centrale, verticale deel van een gebouw dat essentieel is voor de stabiliteit en functionaliteit, en veelal trappenhuizen, liftschachten, technische ruimtes en sanitaire voorzieningen bevat.
Omschrijving
                            De gebouwkern bevindt zich in het hart van een gebouw en speelt een cruciale rol in zowel de constructieve stabiliteit als de functionele indeling. In hoogbouw verzorgen de kernen de stabiliteit tegen horizontale krachten zoals windbelasting. Naast de stabiliteitsfunctie huisvest de kern vaak de belangrijkste verticale transportroutes zoals trappen en liften, evenals essentiële technische installaties en sanitaire groepen.
                        
                    Constructieve functie
                            De gebouwkern draagt significant bij aan de stabiliteit van een constructie, met name in hogere gebouwen. De stijve kern, vaak opgebouwd uit wanden, weerstaat horizontale belastingen zoals wind. Het kan worden geschematiseerd tot een staaf in het zwaartepunt van de schachtdoorsnede voor berekeningen. Meerdere stabiliteitscomponenten, waaronder de gebouwkern, worden vaak gecombineerd voor een optimale stabiliteit.
                        
                    Elementen in de gebouwkern
                            Naast de structurele functie bevat de gebouwkern veelal de belangrijkste faciliteiten voor verticaal transport, zoals trappenhuizen en liftschachten. Ook technische ruimtes voor installaties en sanitaire voorzieningen worden vaak in de gebouwkern ondergebracht.
                        
                    Gebruikte bronnen
Meer over constructies en dragende structuren
Ontdek meer termen en definities gerelateerd aan constructies en dragende structuren