Geison
Architectuur, Historie en Cultuur
G
Definitie
Het geison, ook wel kroonlijst genoemd, is een horizontaal uitstekend bouwonderdeel in de klassieke architectuur dat zich boven het fries bevindt en het hoofdgestel afdeelt.
Omschrijving
In de Griekse en Romeinse bouwkunst vormt het geison het bovenste deel van het entablement, de structuur die op de zuilen rust. Het bevindt zich direct boven het fries en onder het timpaan van een fronton. De horizontale geison loopt rondom het gebouw. Bij een fronton bevindt zich ook een schuin oplopende geison, de 'raking geison' of 'raking cornice'. Dit element heeft zowel een decoratieve functie als een praktische functie: het leidt regenwater weg van de gevel, vergelijkbaar met een larmier. In de Dorische orde is de onderkant van de geison vaak voorzien van mutules, geornamenteerde blokjes met rijen guttae (druppelvormige ornamenten). In de Ionische orde kunnen de mutules vervangen zijn door denticulen (tandvormige blokjes). Het geison draagt bij aan het karakteristieke uiterlijk van klassieke gebouwen.
Gebruikte bronnen
Meer over architectuur, historie en cultuur
Ontdek meer termen en definities gerelateerd aan architectuur, historie en cultuur
