Handplankschaaf
Gereedschap en Apparatuur
H
Definitie
Een handplankschaaf is een handgereedschap dat wordt gebruikt voor houtbewerking om oppervlakken vlak, glad of dunner te maken.
Omschrijving
De essentie van een schaaf, waaronder de handplankschaaf, is dat een schaafbeitel in een vaste hoek ten opzichte van de zool (het contactvlak met het te schaven object) is vastgezet. De schaafbeitel steekt in een verstelbare mate onder de zool uit. Door de schaaf over het werkstuk te bewegen, worden de hoogste punten van het oppervlak door de beitel afgenomen, wat resulteert in een vlakker oppervlak. Afhankelijk van het ontwerp kan een schaaf geduwd of getrokken worden. Het doel is om het hout gladder, vlakker of dunner te maken.
Meer over gereedschap en apparatuur
Ontdek meer termen en definities gerelateerd aan gereedschap en apparatuur
