Oppervlaktedroging
Bouwtechnieken en Methodieken
O
Definitie
Oppervlaktedroging is het proces waarbij het buitenste laagje van een materiaal, zoals verf of pleisterwerk, sneller droogt dan de dieper gelegen delen, vaak veroorzaakt door omgevingsfactoren zoals temperatuur en ventilatie.
Omschrijving
Bij oppervlaktedroging verdampt vocht of oplosmiddel aan het oppervlak van een materiaal, terwijl in de kern nog voldoende aanwezig is. Dit kan voorkomen bij diverse bouwmaterialen, waaronder verf, pleisterwerk en mogelijk beton. Een snelle oppervlaktedroging kan ongewenste effecten hebben, zoals blaarvorming bij verf doordat ingesloten lucht of oplosmiddelen niet kunnen ontsnappen. Ook bij pleisterwerk kan snelle droging leiden tot problemen zoals haarscheurtjes. Factoren die oppervlaktedroging beïnvloeden zijn onder meer temperatuur (met name directe zoninstraling) en ventilatie (wind). Het voorkomen van te snelle oppervlaktedroging is daarom belangrijk voor een goede kwaliteit en duurzaamheid van het aangebrachte materiaal.
Gebruikte bronnen
Meer over bouwtechnieken en methodieken
Ontdek meer termen en definities gerelateerd aan bouwtechnieken en methodieken
