Ritsbeitel
Gereedschap en Apparatuur
R
Definitie
Een ritsbeitel is een stalen handgereedschap met een smalle, geharde punt, gebruikt voor het hakken van smalle groeven in materialen zoals metaal, steen of hout.
Omschrijving
De ritsbeitel is een variant van de koudbeitel, maar kenmerkt zich door de smallere kop of punt met een breedte van doorgaans maximaal zo'n 10 mm. Dit gereedschap wordt gebruikt om precieze, smalle inkepingen of groeven te maken. Het is vervaardigd uit gehard staal, vaak chroom-vanadiumstaal, voor duurzaamheid en slijtvastheid. Er zijn ritsbeitels met een rechte of geprofileerde punt en uitvoeringen met een handvat dat trillingen absorbeert. Ze worden toegepast bij diverse werkzaamheden, zoals het maken van fijne uitsparingen, het verwijderen van overtollig materiaal of het aanbrengen van markeringen.
Meer over gereedschap en apparatuur
Ontdek meer termen en definities gerelateerd aan gereedschap en apparatuur
