Rotspleister

Deze gevelafwerking kenmerkt zich door een oneffen, willekeurig reliëf dat een imitatie is van natuurlijke elementen zoals rotspartijen of boomstronken. De ruwe textuur wordt verkregen door de pleistermortel, vaak een mix van kalk, cement, zand en water, op de ondergrond te spatten of te verspreiden. Vervolgens wordt de nog vochtige pleister met de hand of diverse voorwerpen bewerkt om het gewenste effect te creëren. Rotspleister onderscheidt zich van simili-pierre en kunststeen, hoewel het ook een vorm van geïmiteerde natuursteen is, voornamelijk door de specifieke toepassingstechniek en samenstelling.

Rotspleister als techniek ontstond in de late 19e eeuw en was vooral populair in de eerste helft van de 20e eeuw. Het werd destijds met name toegepast als gevelbekleding op arbeiderswoningen, boerderijen en landhuizen, vaak in de romantiek van die periode als verwijzing naar natuurlijke elementen. De toepassing van rotspleister kon ook functionele redenen hebben, zoals het voorkomen van waterdoorslag. De techniek kon arbeidsintensief zijn. Tegenwoordig wordt rotspleisterwerk soms hersteld bij restauraties van historische gebouwen.

• https://www.joostdevree.nl/bouwkunde2/jpgs/simili_1_door_de_mens_ontwikkelde_natuursteen_simili-pierre_en_kunststeen_heleen_schroyen_www_onroerenderfgoed_be.pdf
• https://ioedscheldedurme.be/blog/familie-raemdonck-zele/
• https://www.joostdevree.nl/shtmls/simili.shtml
• https://musaconservation.be/dienst/pleister-en-verftechnieken-historische-materialen/