Shinto
Architectuur, Historie en Cultuur
S
Definitie
Shinto-architectuur is de bouwstijl die wordt toegepast bij Japanse shinto-tempels (jinja), gebouwen gewijd aan de shinto-godsdienst waarbij natuurkrachten en voorouders als goden (kami) worden vereerd.
Omschrijving
Shinto, wat 'weg van de goden' betekent, is de inheemse godsdienst van Japan. De architectuur die hiermee samenhangt, kenmerkt zich door het gebruik van natuurlijke materialen en een integratie met de omgeving. Shinto-heiligdommen, ook wel jinja genoemd, zijn vaak eenvoudige houten constructies. Een kenmerkend element is de torii, een poort die de overgang naar het heilige gebied markeert. Het Shinto-complex Ise Jingu is een bekend voorbeeld, waarbij traditionele bouwmethoden en regelmatige herbouw (elke 20 jaar) centraal staan om de zuiverheid te bewaren. Deze stijl, die al in de Nara- en Heian-periodes werd ontwikkeld, benadrukt harmonie met de natuur en is vaak te vinden in bosrijke gebieden, bij bergen of waterbronnen. Naast de jinja omvat een shinto-complex vaak meerdere gebouwen en structuren, zoals de honden (waar het heiligdom zich bevindt) en temizusha (plaatsen voor rituele reiniging).
Meer over architectuur, historie en cultuur
Ontdek meer termen en definities gerelateerd aan architectuur, historie en cultuur
