Stijlperioden
Architectuur, Historie en Cultuur
S
Definitie
Een stijlperiode is een afgebakende periode in de cultuur- of kunstgeschiedenis, gekenmerkt door overheersende stilistische kenmerken, met name toegepast in de architectuur.
Omschrijving
Stijlperioden worden gehanteerd om gebouwen en kunstwerken te classificeren binnen hun historische context. Hoewel de grenzen tussen perioden zelden exact zijn, bieden ze een kader om de ontwikkeling van bouwstijlen, materialen, constructietechnieken en ornamenten door de tijd heen te bestuderen. Ze weerspiegelen de esthetische, technologische, sociale en culturele ontwikkelingen van een bepaalde tijd.
Voorbeelden van Stijlperioden in de Architectuur
De geschiedenis van de bouwkunst kent diverse stijlperioden. Enkele bekende voorbeelden zijn: Romaans (ca. 950–1250), Gotiek (ca. 1135–1560), Renaissance (ca. 1400–1630), Barok (ca. 1600–1750), Classicisme (ca. 1630–1700), Rococo (ca. 1730–1770), Neoclassicisme (ca. 1770–1880), Eclecticisme (ca. 1850–1900), Jugendstil (ca. 1890–1915), Expressionisme (vanaf ca. 1900) en Functionalisme (vanaf ca. 1920). Ook recentere perioden zoals het Postmodernisme (vanaf ca. 1980) en hedendaagse bouwkunst (vanaf ca. 1965) worden onderscheiden.
Gebruikte bronnen
- https://www.worldhistory.org/trans/nl/1-19059/architectuur-van-de-renaissance/
- https://wordpress.com/typo/?subdomain=wouda
- https://nl.wikipedia.org/wiki/Stijlperiode
- https://nl.wikipedia.org/wiki/Tijdlijn_van_de_bouwkunst
- https://nl.wikipedia.org/wiki/Geschiedenis_van_de_bouwkunst
- https://www.joostdevree.nl/shtmls/neoclassicisme.shtml
- https://www.joostdevree.nl/shtmls/stuc.shtml
Meer over architectuur, historie en cultuur
Ontdek meer termen en definities gerelateerd aan architectuur, historie en cultuur
