Tell
Gereedschap en Apparatuur
T
Definitie
Een tell is een kunstmatige heuvel in de archeologie, gevormd door de opeenstapeling van bewoningsresten van meerdere nederzettingen op dezelfde locatie gedurende lange tijd.
Omschrijving
Tellen ontstaan doordat nieuwe nederzettingen steeds boven op de ruïnes van oudere bebouwing worden gebouwd. Het afval en de bouwmaterialen van eerdere bewoningslagen stapelen zich op, waardoor een heuvel ontstaat. Deze gelaagdheid, ook wel strata genoemd, stelt archeologen in staat de geschiedenis van een plek chronologisch te onderzoeken door verschillende periodes op te graven. Tellen hebben vaak de vorm van een lage, afgeknotte kegel met schuine zijden en een platte top. Ze komen het meest voor in het Nabije Oosten, waaronder Mesopotamië, maar zijn ook te vinden in delen van Zuid- en Centraal-Europa en Noord-Afrika.
Meer over gereedschap en apparatuur
Ontdek meer termen en definities gerelateerd aan gereedschap en apparatuur
