Trotseerloodje

Trotseerloodjes worden toegepast bij loden bekleding op daken, zoals bij nokken, hoekkepers en de zijwangen van dakkapellen. Om het lood vast te zetten, worden spijkers gebruikt. Deze spijkergaten kunnen echter lekkages veroorzaken. Het trotseerloodje, ook wel dakloodje genoemd, is een flapje lood dat over deze spijkers wordt gesoldeerd of vastgezet om het binnendringen van water (inwatering) te voorkomen. Ze beschermen hiermee ook de spijkers tegen roest. De toepassing van trotseerloodjes gaat terug tot de 16e eeuw.

Naast hun praktische functie dienden trotseerloodjes in het verleden vaak als een soort 'visitekaartje' voor gildemeesters van loodgieters, leidekkers en pompenmakers. Ze werden voorzien van initialen, namen, jaartallen, stadswapens, gereedschapafbeeldingen of andere versieringen. De vorm kon per regio verschillen. Trotseerloodjes werden gegoten met behulp van bronzen giettangen of mallen. Hoewel de primaire toepassing bouwkundig is, gaf de aandacht voor de uitvoering de meester de mogelijkheid zijn werk te signeren. Hoewel het gebruik in de 20e eeuw afnam door nieuwe materialen, beleeft de traditie een bescheiden heropleving.

• https://www.monumentenwacht-gld.nl/wp-content/uploads/2023/08/34-Bladlood-op-monumenten-2.pdf
• https://kennis.cultureelerfgoed.nl/index.php/Bladlood_op_monumenten
• https://www.joostdevree.nl/shtmls/loket.shtml