Charter van Athene

Het Charter van Athene is voortgekomen uit discussies tijdens het vierde Internationale Congres voor Moderne Architectuur (CIAM) in 1933. De bijeenkomst vond plaats op een cruiseschip, waarna de Zwitserse architect Le Corbusier de uitkomsten in 1943 publiceerde als het 'Charter van Athene'. Het document wordt gezien als een belangrijk manifest van de moderne stedenbouw. Belangrijke principes van het Charter zijn onder meer een hiërarchische opbouw van het wegennet en een strikte scheiding van stedelijke functies zoals wonen, werken, recreatie en verkeer. Deze ideeën werden breed geaccepteerd door stedenbouwkundigen bij de heropbouw van Europa na de Tweede Wereldoorlog.

Hoewel het Charter van Athene grote invloed heeft gehad, is er ook kritiek op de strikte scheiding van functies, die onder andere heeft geleid tot mobiliteitsproblemen. Latere bewegingen zoals New Urbanism, met hun eigen 'Charter for New Urbanism', zetten zich juist af tegen deze functiescheiding en pleiten voor compacte gemeenschappen met menging van functies en nabijheid. Het Charter van Athene (1933) moet niet verward worden met het Charter van Athene uit 1931, dat betrekking heeft op monumentenzorg.

• https://www.archined.nl/2022/08/cest-lexception-qui-est-la-regle-generale-in-memoriam-lucien-kroll-1927-2022/
• https://upa-bua-arch.be/nl/het/het-beroepskader/charter-van-athene-1931
• https://www.architectura.be/nl/nieuws/steen-been-corbuboot/
• https://www.milieuraadmortsel.be/mr10/100603 Architectuur Stedenbouw en biodiversiteit.pdf
• https://hmjvandenbosch.com/2021/09/24/bouwen-aan-duurzame-steden-4-new-urbanism/