Krasbestendigheid
Bouwmaterialen en Grondstoffen
K
Definitie
Krasbestendigheid is de mate waarin een materiaal weerstand biedt tegen beschadiging door krassen of slijtage.
Omschrijving
Krasbestendigheid is een belangrijke materiaaleigenschap, vooral in de bouw en industrie, waarbij oppervlakken onderhevig kunnen zijn aan mechanische belasting. De hardheid van een materiaal is hierbij een cruciale factor; hardere materialen kunnen beter weerstand bieden aan krassen dan zachtere materialen. Er bestaan diverse testmethoden om de krasbestendigheid te meten, zoals met hardheidspotloden of gemotoriseerde krasweerstandmeters. Materialen met een hoge krasbestendigheid, zoals bepaalde steensoorten, composiet of specifiek behandelde kunststoffen en metalen met krasvaste coatings, worden toegepast op plekken waar duurzaamheid van het oppervlak vereist is, zoals vloeren, werkbladen of gevelbekleding.
Meer over bouwmaterialen en grondstoffen
Ontdek meer termen en definities gerelateerd aan bouwmaterialen en grondstoffen