Waterkering

Waterkeringen beschermen gebieden tegen (overtollig) oppervlaktewater uit bijvoorbeeld zeeën, meren en rivieren, of kunnen de grens vormen tussen twee peilgebieden. Ze zijn cruciaal in waterbeheer, vooral in laaggelegen landen zoals Nederland. Juridisch worden waterkeringen onderverdeeld in primaire waterkeringen, die beschermen tegen buitenwater zoals de Noordzee en grote rivieren, en regionale (secundaire) waterkeringen, die beschermen tegen binnenwater.

Fysiek zijn er verschillende soorten waterkeringen, waaronder dijken (zoals dijken, kades en wallen), vaste dammen, kunstwerken (zoals damwanden, sluizen en stormvloedkeringen), duinen en hoge gronden. Er bestaan ook innovatieve typen zoals de zelfsluitende waterkering, die automatisch omhoog komt bij stijgend water.

Naast grootschalige waterbouwkundige werken wordt de term waterkering ook gebruikt voor bouwkundige hulpmiddelen om vochttransport binnen gebouwen tegen te gaan. Voorbeelden hiervan zijn waterkerende lagen of folies om optrekkend vocht of vochtdoorslag te voorkomen, en verhoogde randen bij aanrechten om druipwater tegen te houden. Keermuren kunnen ook als waterkering fungeren door de druk van water te weerstaan.

• https://www.joostdevree.nl/shtmls/waterkering.shtml
• https://nl.wikipedia.org/wiki/Waterkering
• https://www.joostdevree.nl/shtmls/keerwand.shtml
• https://www.handreikinggrasbekleding.nl/grasbekleding/waterkeringen-algemeen
• https://af.wikipedia.org/wiki/Waterkering
• https://www.encyclo.nl/begrip/waterkering