Apsis
Architectuur, Historie en Cultuur
A
Definitie
Een apsis is een halfronde of veelhoekige, nisvormige uitbouw aan een gebouw, vaak aan het einde van een kerk, basilica of tempel.
Omschrijving
De apsis is een architectonisch element dat oorspronkelijk in Romeinse basilica's werd gebruikt als zitplaats voor de bestuurder of rechter. Later, met de opkomst van het christendom, werd de apsis in kerken de plaats voor de bisschop of priester en diende het om het koor af te sluiten. Het hoofdaltaar werd vaak verplaatst naar de apsis. Hoewel de term apsis vooral bij romaanse architectuur wordt gebruikt, spreekt men bij gotiek vaker van een koorsluiting. De hoogte van de apsis kan gelijk zijn aan die van het koor, of lager, waardoor deze aan de buitenkant duidelijk zichtbaar is. Apsissen kunnen ook aan zijbeuken of transeptarmen worden gebouwd als afsluiting van een kapel. Een kleine apsis wordt een apsidiool genoemd; meerdere apsidiolen samen vormen straalkapellen.
Meer over architectuur, historie en cultuur
Ontdek meer termen en definities gerelateerd aan architectuur, historie en cultuur
